ตกใจหนัก!! เห็นนักเรียนทำตัวแปลกๆไม่เหมือนชาวบ้าน ครูจึงไปเยี่ยมที่บ้านถึงกับผงะ เมื่อเห็นสิ่งที่อยู่ข้างใน
ครูประจำชั้นพบชีวิต 2 พี่น้องนักเรียน 6-7 ขวบ ใช้ชีวิตอย่างยากลำบากอาศัย ในเพิงสังกะสีทรุดโทรม อาศัยกับยายรับจ้างรายวันหาเช้ากินค่ำ เดินเท้ากลับจากโรงเรียนกว่า 1 กิโลเมตร วอนผู้มีจิตเมตตาช่วยเหลือ
(3 มิ.ย.) ผู้สื่อข่าวได้รับแจ้งจาก ครูประจำชั้นโรงเรียนบ้านหนองพระ อำเภอวังทรายพูน จังหวัดพิจิตร พบพี่น้องนักเรียน 2 คน เด็กชายธันวา พรมมา หรือ น้องวา อายุ 7 ขวบ นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 โรงเรียนบ้านหนองพระ และ เด็กหญิงรัชนีกร พรมมา หรือ น้องตูน อายุ 6 ขวบ นักเรียนชั้นอนุบาล 1 โรงเรียนเดียวกัน โดยชีวิตทั้งคู่ใช้ชีวิตอย่างยากลำบาก
จากการตรวจสอบข้อมูลพบว่า พ่อของเด็กเสียชีวิตไปแล้ว ส่วนแม่ของเด็กไม่รู้ว่าไปอยู่ที่ไหน ปัจจุบันอาศัยอยู่กับ นางหวัง อายุ 46 ปี ซึ่งเป็นยาย พร้อมกับ น้าหญิง-น้าชาย วัย 17 ปี ทั้ง 3 คนมีอาชีพรับรับจ้างรายวันหาเช้ากินค่ำรายได้วันละ 100 บาทต่อคน
โดยทั้ง 5 ชีวิตพักอาศัยในเพิงสังกะสี พื้นทำด้วยไม้ ข้างฝาและหลังคาเป็นสังกะสี ซึ่งไม่มีความแข็งแรง และปลอดภัยเลย แต่ต้องใช้เป็นที่หลบแดดหลบฝน เด็กทั้งสองคนต้องคอยดูแลกันเอง เนื่องจากยายและน้าที่มีอาชีพรับจ้างรายวัน จะออกไปทำงานแต่เช้า กลับถึงบ้านก็ตอนค่ำ ทำให้เด็กๆ ต้องดูแลกันเอง
หลังจากเลิกเรียน ก็ใช้วิธีเดินเท้าลัดเลาะตามบ้านเรือนประชาชนและทุ่งนาระยะทางกว่า 1 กิโลเมตร เพื่อกลับบ้าน เมื่อมาถึงบ้านก็กินอยู่กันตามมีตามเกิด โชคดีช่วงเปิดเทอมได้อาหารที่ครูห่อใส่ถุงให้มารับประทานที่บ้าน ช่วยเหลือดูแลซึ่งกันและกันจนกว่ายายจะกลับ นับเป็นชีวิตที่แสนลำบากสำหรับเด็กวัย 6 และ 7 ขวบ ที่ต้องใช้ชีวิตดูแลกันตามลำพัง แต่เด็กทั้งสองยังคงร่าเริงเล่นสนุกสนานเหมือนเด็กทั่วไป
ครูศิขรินทร์ สดสี ครูประจำชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 กล่าวว่า สังเกตเห็นความผิดปกติของเด็กทั้ง 2 คนมาสักพัก เนื่องจากผมยาวกว่าเด็กทั่วไป ไม่ชอบสวมใส่รองเท้า เนื้อตัวไม่สะอาด จึงเดินทางไปเยี่ยมดูที่บ้าน เมื่อมาเห็นก็ต้องสลดใจ เนื่องจากเด็กอาศัยอยู่ในเพิงที่มีสภาพไม่ควรจะเป็นที่พักอาศัย
เด็กทั้ง 2 คนสวมแต่กางเกง ไม่ใส่เสื้อ เล่นกันอยู่ตามประสาเด็ก ในห้องครัวไม่มีอาหาร มีเพียงข้าวเปล่าที่อยู่ในหม้อข้าว ยามหิวเด็กทั้งสองคนก็จะตักข้าวกินประทังความหิว โดยไม่มีกับข้าว หรือถ้าโชคดีก็จะมีแตงโมที่เด็กจะคลุกกับข้าวกินแก้หิว
และเมื่อดูโดยรอบบ้านยิ่งรู้สึกสลด ทั้งส่วนที่ใช้เป็นที่นอนที่เป็นพื้นไม่ไผ่ เสื้อผ้า ที่นอน ซึ่งมีสภาพที่เก่า ห้องน้ำก็ทรุดโทรม จึงเรียนให้กับผู้อำนวยการโรงเรียนทราบเพื่อให้การช่วยเหลือโดยเบื้องต้นดูแลเรื่องของความสะอาดของร่างกาย ตัดผม ชุดนักเรียน และอาหาร ซึ่งครูจะแบ่งอาหารในโครงการอาหารกลางวันส่วนที่เหลือใส่ถุงให้กับเด็กไปกินที่บ้าน
ที่มา : http://www.siamupdate.com/news-183133
